Ταινία: Extremely Loud And Incredibly Close

Ο 9χρονος Oskar Schell (Thomas Horn) είναι ένα χαρισματικό παιδί με έφεση στις εφευρέσεις και τα γαλλικά, που λατρεύει να περνάει δημιουργικό χρόνο με τον πατέρα του, Thomas (Tom Hanks). Όμως εκείνη τη αποφράδα ημέρα του Σεπτέμβρη του 2001, ο Thomas έμελλε να είναι ένα από τα χιλιάδες θύματα της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους. Προσπαθώντας μαζί με τη μητέρα του (Sandra Bullock) να αναμετρηθεί με το μέγεθος της απώλειας, ο Oskar θα επικεντρώσει την προσοχή του σε ένα μυστηριώδες κλειδί που ανακάλυψε τυχαία στην ντουλάπα του πατέρα του, βάζοντας πείσμα να αναζητήσει σε όλη την τραυματισμένη Νέα Υόρκη την κλειδαριά στην οποία αντιστοιχεί.

Από το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης έχουν περάσει 11 χρόνια. Σ' αυτά τα 11 χρόνια οι στουντιακές κινηματογραφικές παραγωγές που ασχολήθηκαν με το γεγονός είναι ελάχιστες, με τις περισσότερες να το χρησιμοποιούν σαν εφαλτήριο για κάτι άλλο. Στο «World Trade Center» η πτώση των Δίδυμων Πύργων εκκινεί μια λανθασμένου προσανατολισμού πατριωτική ένεση, το «United 93» επιχειρεί μια δραματοποιημένη προσέγγιση των τεκταινομένων σε ένα από τα αεροπλάνα, που, μολονότι έπεσαν θύμα αεροπειρατείας με προορισμό τους Δίδυμους Πύργους, τελικά δεν προσγειώθηκαν σ' αυτούς και τέλος το «Remember Me», το χειρότερο όλων, το χρησιμοποιεί σαν ουρανοκατέβατο twist σε μία από τις πλέον επαίσχυντες προσπάθειες συναισθηματικής χειραγώγησης του κοινού της πρόσφατης κινηματογραφικής μνήμης.

Το «Extremely Loud and Incredibly Close» είναι η πρώτη στουντιακή παραγωγή, που κοιτάζει το γεγονός στα μάτια, που ασχολείται με την επιρροή του στις ζωές των Νεοϋορκέζων. Αφηγητής και πρωταγωνιστής της ιστορίας ο 9χρονος Oskar. Ένα χαρισματικό παιδί, που φαίνεται να πάσχει από κάποια μορφή αυτισμού κι αυτό κάνει την καθημερινότητα του και την επικοινωνία του με τους υπολοίπους δυσκολότερη. Γνωρίζοντας την αγάπη του για τους γρίφους, ο πατέρας του επινοεί παιχνίδια αναζήτησης, που στόχο έχουν να βοηθήσουν τον Oskar να ξεπεράσει τις φοβίες του. Όταν o πατέρας σκοτώνεται στους Δίδυμους Πύργους, ο Oskar μένει μόνος του με τη μητέρα του και σε μια προσπάθεια να τον ξανανιώσει κοντά του, αποφασίζει να συνεχίσει ένα παιχνίδι που είχαν αφήσει στη μέση: την αναζήτηση της 6ης περιοχής της Νέας Υόρκης.

Ομολογουμένως ο Oskar είναι ένας αφηγητής δύστροπος και φλύαρος, περισσότερο κι από τον καθηγητή που υποδυόταν ο Harisson Ford στο «The Mosquito Coast» του Peter Weir. Αυτή του η συμπεριφορά όμως επηρεάζεται από την κατάσταση του και επιδεινώθηκε από τις πληγές που άνοιξε το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους. Αλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, όλοι ανεξαιρέτως όμως έχουμε τις ιδιοτροπίες μας, ιδιοτροπίες που διογκώνονται από τραυματικές εμπειρίες. Όσο φορτικός κι αν γίνει -και μπορεί να γίνει-, πως είναι δυνατόν να μην τις παραβλέψεις σε ένα ιδιαίτερο παιδί, όπως ο Oskar;

Αυτό που είναι μάλλον δύσκολο να παραβλέψεις είναι η σώρευση "βολικών" συμπτώσεων κατά την εξέλιξη της πλοκής, όπως και το γεγονός πως η αναζήτηση της κλειδαριάς, την οποία ανοίγει το κλειδί που άφησε ο Thomas στον Oskar (αναζήτηση γύρω από την οποία περιστρέφεται το φιλμ) είναι απλώς ένα mcguffin. Παραπτώματα επίμεμπτα, αλλά μη καταλογιστέα, λόγω αγαθών προθέσεων. Όσα προβλήματα κι αν έχει το φιλμ - και έχει αρκετά, πέραν των προαναφερθέντων- είναι δύσκολο να το αντιπαθήσεις. Ο Daldry προσεγγίζει με ιδιαίτερη τρυφερότητα την πορεία των ηρώων από την οδύνη της απώλειας στην συνειδητοποίηση της και στη συνέχεια στην ανακούφιση. Και παρά τα περίσσια μελοδραματικά στοιχεία του σεναρίου, δεν αφήνει το θέαμα να ξεφύγει σε μελό μονοπάτια. Ίσως για αυτό κατορθώνει στο τέλος να σου αποσπάσει κι ένα ειλικρινές δάκρυ.

Πηγή