Χιλιάδες άνθρωποι ανά τον κόσμο, δεν γράφουν στα παλιά τους παπούτσια τα υποδήματα που έχουν φορεθεί από διασημότητες και συρρέουν στο ιδιόμορφο μουσείο «Bata Shoe Museum», στο Τορόντο του Καναδά, προκειμένου να τα δουν από κοντά!
Το «Bata Shoe Museum» είναι ένα μόνο από τα περίεργα μουσεία ανά τον κόσμο, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται το Μουσείο Αποχέτευσης των Παρισίων, εκείνα των κουρευτικών μηχανών γκαζόν και των μαγισσών στην Αγγλία, αλλά και των καθισμάτων τουαλέτας στο Τέξας και των γατιών στη Μαλαισία.
Το μουσείο των παπουτσιών
Αν τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, τα παπούτσια κάνουν σίγουρα το μουσείο! Η συλλογή του «Bata Shoe Museum» στο Τορόντο αποδεικνύεται ικανή όχι μόνο να γεμίσει ένα μουσείο, αλλά και να δελεάσει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Στο μουσείο παρουσιάζονται περίπου 10.000 αντικείμενα, με ιστορία μεγαλύτερη των 4,5 χιλιετιών! Οι επισκέπτες του μπορούν να δουν από κοντά αρχαία αιγυπτιακά σανδάλια, τελετουργικά υποδήματα του 15ου αιώνα από το Περού, υπερυψωμένα τσόκαρα του 19ου αιώνα και παπούτσια διασημοτήτων!
Η Μέριλιν Μονρόε φημολογείται ότι είχε πει κάποτε πως δεν γνωρίζει ποιος εφηύρε τα ψηλά τακούνια, αλλά είναι βέβαιη πως όλες οι γυναίκες του οφείλουν πολλά. Οι κατακόκκινες δερμάτινες γόβες με τακούνι στιλέτο, που η Μονρόε είχε φορέσει το 1957 στο Μόντρεαλ, εκτίθενται στο μουσείο και αποδεικνύουν ότι η αξέχαστη ηθοποιός μιλούσε μετά λόγου γνώσεως όταν έκανε την παραπάνω δήλωση!
Στο ίδιο μουσείο εκτίθεται και ένα ζευγάρι μαύρες μεταξωτές κάλτσες, που ο Ναπολέων φόρεσε για πρώτη φορά κατά την εξορία του στο νησί της Αγίας Ελένης το 1821 και, κατά τα φαινόμενα, λίγο πριν από τον θάνατό του. Οι κάλτσες του Γάλλου στρατηλάτη και αργότερα αυτοκράτορα της Γάλλους, περιήλθαν στην κατοχή του μουσείου το 1996, από την οικογένεια του W. Dickson, αξιωματικού στο πλοίο με το οποίο μεταφέρθηκε η σορός του Ναπολέοντα.
Πολλοί φίλοι του παπουτσιών ανά τον κόσμο αποκαλούν «Μπιτλ» ένα συγκεκριμένο είδος μπότας. Ο λόγος είναι ότι το συγκεκριμένο σχέδιο είχε καθιερώσει ως μόδα ...προς αντιγραφή η εμβληματική μορφή των Μπιτλς, ο Τζον Λένον. 'Ενα ζευγάρι από τα μποτάκια τύπου «Μπιτλ», που είχαν φορεθεί από τον ίδιο τον Λένον, εκτίθεται επίσης στο μουσείο, όπου παρουσιάζονται και υποδήματα της Μαντόνα και του νεαρού σταρ Τζάστιν Μπίμπερ.
Ένα δύσοσμο μουσείο στο Παρίσι
«Όταν βγείτε από αυτό το μουσείο, μην ξεχάσετε να πλύνετε τα χέρια σας», γράφει στην ιστοσελίδα γνωστής ηλεκτρονικής πύλης τουρισμού ένας από τους επισκέπτες του Μουσείου Αποχέτευσης του Παρισιού, ο οποίος όμως το συνιστά ως ενδιαφέρον σημείο για να επισκεφτεί κάποιος στην Πόλη του Φωτός.
Μπορεί ο Λούβρος ή ο Πύργος του Αϊφελ να αποτελούν τις βασικότερες «ατραξιόν» στην πόλη, αλλά και το ιδιόμορφο αυτό μουσείο, που εδρεύει στην «Place de la Resistance», προσελκύει σημαντικό αριθμό επισκεπτών, προσφέροντας -αν μη τη άλλο- μια ασυνήθιστη εμπειρία.
Η αλήθεια είναι ότι ...οι μυρωδιές στο Μουσείο Αποχέτευσης, δεν είναι οι καλύτερες δυνατές. «Μύριζε τόσο άσχημα, που το να κοντοσταθείς για να διαβάσεις ή να δεις τα εκθέματα, ήταν πολύ δύσκολο», γράφει άλλη επισκέπτρια του μουσείου στην ίδια ιστοσελίδα.
Το Μουσείο προσκαλεί τους επισκέπτες τους να βαδίσουν μέσα στους παλιούς, υπόγειους αγωγούς αποχέτευσης της πόλης, μαθαίνοντας από πρώτο χέρι την ιστορία του συστήματος αποχέτευσης του Παρισιού. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αγωγοί αυτοί είναι επισκέψιμοι για το κοινό ήδη από το 1867!
Το μαγικό μουσείο της Κορνουάλης
Στο νοτιοδυτικό τμήμα της Αγγλίας, στην Κορνουάλη, λειτουργεί εδώ και πολλές δεκαετίες, από το 1951 για την ακρίβεια, ένα «μαγικό» μουσείο. To «Museum of Witchcraft», στο οποίο παρουσιάζεται η μεγαλύτερη, παγκοσμίως, συλλογή εκθεμάτων που σχετίζονται με τη μαγεία, φιλοξενεί αντικείμενα που προσκαλούν τον επισκέπτη στον κόσμο της φαντασίας: τον βωμό μιας μάγισσας και το σπαθί ενός μάγου, όργανα βασανιστηρίων, που χρησιμοποιήθηκαν σε μάγισσες κατά τον Μεσαίωνα, μαγικά εργαλεία, ξόρκια και περισσότερα από 3000 βιβλία σχετικής θεματολογίας.
Ο άνθρωπος που δημιούργησε το Μουσείο, ο Σέσιλ Γουίλιαμσον, είχε προσπαθήσει και πριν από το 1951 να το ιδρύσει, αλλά τα βρήκε σκούρα. Στο Stratford-on-Avon για παράδειγμα, που είχε αποτελέσει την πρώτη του επιλογή για έδρα του μουσείου, τον πληροφόρησαν ότι μάγισσες, ξόρκια και μαγικά δεν είναι ευπρόσδεκτα στην περιοχή.
Ο ίδιος επέμεινε και τελικά, τα κατάφερε, με αποτέλεσμα το μουσείο να προσελκύει στην Κορνουάλη πολλούς επισκέπτες κάθε χρόνο, προς όφελος της τοπικής οικονομίας. Πάντως, όπως συμβουλεύουν οι διαχειριστές του μουσείου, γονείς με μικρά παιδιά, καλό είναι να γνωρίζουν ότι λιλιπούτειοι επισκέπτες μπορεί να τρομάξουν με κάποια από τα εκθέματα.
Κουρεύοντας το γκαζόν με μουσειακά εκθέματα
Όταν ο Edward Beard Budding ολοκλήρωνε την εφεύρεση της μηχανής του γκαζόν το 1830, απαλλάσσοντας εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως από τον βραχνά της χειροκίνητης περιποίησης του γρασιδιού, είναι αμφίβολο αν μπορούσε να υποθέσει ότι κάποτε θα υπήρχε στον κόσμο ένα μουσείο σαν αυτό που λειτουργεί στο Μέρσισαϊντ της Αγγλίας!
Ο λόγος για το «British Lawnmower Museum» (Μουσείο Βρετανικών Κουρευτικών Μηχανών Γκαζόν), στο οποίο παρουσιάζονται 250 μηχανές του είδους. Ανάμεσά τους, οι πιο ακριβές κουρευτικές μηχανές του κόσμου, μηχανές αντίκες, διασήμων, αγωνιστικές κουρευτικές μηχανές, ρομποτικές που χρησιμοποιούν ηλιακή ενέργεια, αλλά και σκούτερ χιονιού με κινητήρες κουρευτικής μηχανής του γκαζόν.
Πέραν του να θαυμάσουν τα εκθέματα, οι επισκέπτες του μουσείου μπορούν να αγοράσουν εξαρτήματα και ανταλλακτικά για τη δική τους μηχανή, αλλά και σχετικές στολές για το άνετο και ευχάριστο κούρεμα του γκαζόν!
Η τέχνη συναντά την τουαλέτα στο Τέξας
Το Μουσείο Καθισμάτων Τουαλέτας στο 'Αλαμο του Τέξας είναι μικρό, αλλά σύμφωνα με τους επισκέπτες του πολύ ενδιαφέρον. Εδρεύει στο γκαράζ μιας ιδιωτικής κατοικίας, έχει δωρεάν είσοδο και περιλαμβάνει περίπου 800-1000 εκθέματα, στην ουσία «καπάκια» τουαλέτας, που έχουν μετατραπεί σε έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, φωτογραφίας κτλ.
«Είναι ένα απίστευτα διασκεδαστικό και μοναδικό μέρος για να επισκεφτεί κάποιος. Ο Μπάρνι Σμιθ, ένας υδραυλικός περίπου 90 ετών, που έχει πάρει σύνταξη, παρουσιάζει στο μουσείο του κοντά στα 1000 έργα τέχνης, φτιαγμένα πάνω σε καπάκια τουαλέτας και έχει μια καλή ιστορία να διηγηθεί για καθένα από αυτά», γράφει μία από τις επισκέπτριες του μουσείου. Βέβαια, επειδή το μουσείο δεν κατακλύζεται από επισκέπτες, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει πρώτα να τηλεφωνούν στον Μπάρνι για να τούς ανοίξει την πόρτα του γκαράζ του.
Το μεγαλύτερο μολύβι του κόσμου
Σύμφωνα με έναν πολύ παλιό θρύλο, εν έτει 1500 περίπου, μια πολύ άγρια καταιγίδα ξερίζωσε τα δέντρα της περιοχής Κούμπερλαντ στην Αγγλία αποκαλύπτοντας τον γραφίτη που αφθονούσε στην περιοχή. Αρχικά, οι βοσκοί χρησιμοποιούσαν τον γραφίτη για να μαρκάρουν τα πρόβατά τους, αλλά γρήγορα στην περιοχή αναπτύχθηκε μια κραταιά βιομηχανία μολυβιών.
Η παράδοση δεν μπορούσε να μείνει αναξιοποίητη τουριστικά και έτσι η ιστορία της περιοχής -και γενικά των μολυβιών- παρουσιάζεται στο μουσείο «Cumberland Pencil Museum», στο Κέσγουικ της Αγγλίας.
Οι επισκέπτες του μουσείου μαθαίνουν την ιστορία των μολυβιών μέσα από μια σειρά πολύ ενδιαφέροντων εκθεμάτων, ενώ μπορούν να δουν από κοντά και το μεγαλύτερο και βαρύτερο μολύβι του κόσμου, ύψους 26 ποδιών και βάρους 446,3 κιλών!
Μια γάτα - μούμια της Αιγύπτου στη Μαλαισία
«Kuching» σημαίνει «πόλη της γάτας», οπότε είναι μάλλον λογικό που η ομώνυμη πόλη στη Μαλαισία φιλοξενεί ένα μουσείο αφιερωμένο στο συγκεκριμένο ζώο, που ούτως ή άλλως οι Μαλαισιανοί πιστεύουν ότι ευνοεί την καλή τύχη.
Οι επισκέπτες του μουσείου μπορούν να δουν πάνω από 2000 εκθέματα, από μια μουμιοποιημένη γάτα της Αιγύπτου, μέχρι εμπορικά προϊόντα και φωτογραφίες από ευφάνταστα τατουάζ με γάτες, αλλά και να ενημερωθούν για τη διαδρομή, στον χρόνο, τού αγαπημένου τους ζώου και τις πολιτιστικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις, που σχετίζονται με αυτό.
Βέβαια, πολλοί από τους επισκέπτες του δεν φεύγουν ικανοποιημένοι, αφού, όπως δηλώνουν, ουσιαστικά το μουσείο δεν είναι παρά μια μεγάλη συλλογή εμπορικών προϊόντων που σχετίζονται με γάτες, όπου παρουσιάζονται ακόμη και γατοτροφές!
Kerkira Time
